خاطرات یک روز برفی وقتی بردیا مدرسه بود
باز هم یاد پدرم
فردا سالگرد آقاجونه و من امروز از صبح اشکم بند نیومده، هنوز هروقت که یادش میکنم گرمای دستاشو تو دستم حس میکنم، دستاشو خیلی دوست داشتم. دلم میخواد همونطور که آقاجون برای ما پدری کرد، برای شما مادری کنم، یه جوری که وقتی مردم حتی اگر چند سال هم گذشت ، با فکر کردن به من دلتون آروم بشه، دوست دارم حتی بعد از مرگم باعث آرامش خاطرتون باشم. وبلاگ شما شده دفتر دل نوشته های من. ...
مادرانه
یه روزی هم میاد که شما دو تا باید انتخاب کنید. روزای سخت همیشه هست. انتخابهای سخت. دوراهیها، سردرگمی ها، خستگیها، بریدنها، همه اینا هست. انتخاب همراه از همه مهمتره. جوری انتخاب کنید ..... این چند خط بالا برای خیلی وقت پیشه. نمیدونم چرا نیمه کاره موند. داشتم میگفتم جوری انتخاب کنید ، که بتونید پای همه چیزش بمونید. من پای همه چیز پدر موندم و هنوز هم دارم ادامه میدم. دوست داشتن یه وقتایی تاوان سنگینی داره. اگر انتخاب کردید از تاوان دادن فرار نکنید ، نترسید، من و پدر تاوان دادیم، اما زندگی کردیم.
